lunes, 21 de marzo de 2011

ONGI ETORRI GURE GELARA

Azken bolada honetan izan ditugun bizitengatik oso pozik ibili gara. Guraso batzuk zertan datzan haien lanbideak azaltzera etorri baitira.
Lehenengoa, ausartena, Iñaki izan da, Naiaren aita. Bera autobus gidaria da eta bere lana azaltzen zuen bitartean oso txintxo eta erne egon gara.
Bidaiatzen dugunean nola jokatu behar dugun azaldu digu. Eskoletara erameten dituen umeek ezin dutela autobus barruan ez motxilarik ez janaririk eraman esan digu. Bidaietan minik ez hartzeko ziurtasun gerrikoa beti beti lotuta eraman behar dugula gogorarazi digu. Gero, garratzitsuena jendea dela azpimarratu du, beraz, kontu handiz gidatu behar dela inor ez harrapatzeko ulertu dugu.
Gauza asko ikasi dugu eta hain haundiak diren autobus horiek gidatzea oso zaila izango dela imaginatzen dugu.
Bigarren bisita Robertorena izan da, Izaroren aitarena. Berak ordenagiluekin lan egiten du eta portatila ekarri du hainbat gauza erakusteko.
Lehenegoz, bere lanerako ingelesa jakitea behar beharrezkoa dela esan digu, mundu osoko jendearekin hitz egin behar du eta. Ondoren, telefonoz gain ordenagailuz hitz egin ahal dela esan digu eta hori egia dela baieztatu dugu Izaroren ama pantailan agertu denean. Zur eta lur gelditu gara berarekin hizketan hasi garenean. Hau bukatzean bidai birtual bat egin dugu, munduko bolatik gure eskolaraino abiatu gara. Oso dibertigarria iruditu zaigu! Amaitzeko, ipuin bat ikusi dugu.
Asko gustatu zaigu nahiz eta urdurik jarri ordenagailu ondoan denok egon nahi izan dugulako.
Hirugarrena eta momentuz azkena Berni izan da, Nadiaren aita. Biologoa da eta orain dela urte batzuk itsastxakurren bisitza ikasten egon zen eta hori guri kontatzeko etorri da. Bere lana hobeto ulertzeko, panpin batzuk ekarrik ditu eta horietaz baliatuz azaldu digu. Itsastxakurren mugimenduak ezagutzeko buruan mobilak itsazten zizkietela kontatu digu. Baina gehien gustatu zaiguna bideo batean nola harrapatzen zituzten ikustea izan da. Bata lepoan zaurituta agertzen zen eta haiek sendatzen zuten. Bukatzeko, argia duen munduko bola bat ekarrik du eta bertan guk ezagututako herrialdeak bilatzen egon gara.
Mundiala pasatu dugu!
Baieztatu duzuenez oso pozik ibili gara bisitak direla eta. Benetan asko ezkertzen dizuegu zuen partaidetza. Esanda dago gelako ateak beti irekita dituzuela. Zuentzat guretzat bezain atsegingarria izango delakoan gaude


Esta última temporada hemos estado muy content@s con las visitas que hemos tenido. Algunos padres se han animado a venir a explicarnos en qué consisten sus trabajos.
El primero, el más valiente, ha sido Iñaki, el padre de Naia. Él es conductor de autobuses y mientras nos explicaba su trabajo hemos estado muy formales y atentos.
Nos ha contado cómo debemos portarnos cuando viajamos. También nos ha dicho que los niñ@s a los que lleva al cole no pueden llevar mochilas ni comida dentro del autobús. Nos ha recordado que nos tenemos que poner el cinturón de seguridad para no hacernos daño en caso de que haya un accidente. Después ha insistido en que hay que conducir con mucho cuidado para no atropellar a la gente ya que ellos son lo más importante.
Hemos aprendido un montón de cosas y nos hemos dado cuenta de que tiene que ser muy difícil conducir algo tan grande como un autobús.
El segundo en visitarnos ha sido Roberto, el padre de Izaro. El trabaja con ordenadores y por eso ha llevado uno portátil para enseñarnos varias cosas.
Lo primero que nos ha dicho es que es muy importante para su trabajo saber inglés ya que tiene que hablar con gente de países distintos. Después de esto nos ha dicho que con el ordenador podemos hablar como por teléfono pero viendo a las personas y lo más guay ha sido cuando ha aparecido en la pantalla la ama de Izaro que estaba en casa y hemos podido hablar con ella. ¡Ha sido una pasada! Después de esto hemos hecho un viaje virtual. Desde la bola del mundo hemos viajado hasta nuestro cole, nos ha parecido super divertido. Para terminar hemos visto un cuento.
Nos ha gustado mucho, aunque nos hemos puesto un poco nervios@s porque tod@s queríamos estar al lado del ordenador.
El tercero y esperamos que no sea el último, ha sido Berni, el padre de Nadia. Nos ha contado que es biólogo y que hace unos años estuvo estudiando la vida de las focas. Para que entendiéramos mejor como hacía su trabajo nos ha traído unos muñecos y nos lo ha explicado. Nos ha dicho que para saber sus movimientos les pegaban unos móviles a la cabeza. Lo más divertido ha sido ver en un video cómo las cogían, una de ellas tenía una herida en el cuello y se ve como la curaban. Para terminar, en una bola del mundo que ha traído hemos buscado países que conocemos. Era una bola muy bonita porque tenía luz.
¡Lo hemos pasado genial!
Como habéis podido comprobar hemos estado muy contentos con vuestras visitas y os lo agradecemos mucho. Ya sabéis que siempre estamos deseando recibiros. Si es tan gratificante para vosotros como para nosotros seguro que nos veremos pronto



sábado, 12 de marzo de 2011

INAUTERIAK

Inauteriak amaitu dira.Gure eskolan ospatu ditugu eta zer egin dugun kontatuko dizuegu.
Ostegunean ez ohizko den zerbait buruan edo lepoan ekarri genuen, oso politak geunden ekarritako gauzekin.
Hurrengo egunean gelan mozorroa jantzi eta, desfilera joan ginen, gu GAUA ginen eta oso ondo egin genuen dantza.
Eskola osoko mozorroak ederrak ziren.
Dantza egin eta gero txitxiburduntzi jan genuen , “ zein goxoa”, batzuk errepikatzen zuten.
Amaitzeko eta apur bat deskantsatzeko marrazki bizidunak ikusi genituen.
Irrikitan gaude hurrengo inauteriak heltzeko, baina horretarako egun pilo falta dira . Gure eskolan beste ekintzak prestatzen ari dira eta, guk parte hartuko dugulakoan gaude.
Hurrengora arte.

Los carnavales ya han terminado y como era de esperar en nuestra escuela lo hemos celebrado. Os vamos a contar todo lo que hemos hecho y luego podéis ver las fotos.
El jueves para ir caldeando el ambiente trajimos en la cabeza o en los hombros algo que no utilizamos habitualmente. Estábamos todos/as guapísimos/as.
AL día siguiente y tras ponernos el disfraz, bajamos al desfile. Nosotros/as íbamos vestidos de NOCHE, bailamos muy pero que muy bien.
Todos los disfraces de la escuela eran preciosos.
Cuando acabo el desfile comimos el pan con chistorra que estaba buenísimo, algunos/as hasta repitieron.
Para acabar y descansar un poco vimos unos dibujos animados.
Estamos ya impacientes esperando los próximos carnavales, para ello todavía falta mucho. En nuestra escuela se están organizando otras actividades en las que estamos seguras participaremos.
Hasta la próxima

ARRAINONTZI BAT EGIN DUGU IÑAKIREKIN!











Aste honetan, beste guraso bat etorri zaigu gelara! Iñaki, Mikelen aita egon da gurekin! Zein ondo animatu dela! Eta, berarekin batera arrainontzi bat egin dugu! Baina ez benetakoa, e! Kutxa baten itsas hondo moduko bat egin dugu paperak zimurtzen, harri batzuk ipintzen eta kartulinazko arrain batzuk eskegitzen. Ikusi argazkietan nolakoa den !
Denok batera eta aldi berean dana egin, ikusi eta aurre-aurreko partean egon nahi genuen baina ez geneukan toki nahikorik eta atzerago joateko esaten ziguten denbora guztian, baina, hain urdurik geunden...! aurrera eta atzera egiten genuela. Gure artean ere hasarretzen ginen apurtxu bat ezin genuelako dana egin, ikusi, ikutu... baina gure arrainontzi polit-polita egin dugu eta gure klasea ornatzen ari da orain. Beste geletara joan gara erakustera eta asko gustatu zaie. Agian berdina egingo dutela esan digute.
Bihotz-bihotzez ESKERRIK ASKO Iñakiri gurekin izateagaitik eta muxuak denon partez!
Eta beste gurasoak... ea datozen eskolako giro hau gurekin elkarbizitzera!

¿Sabéis que esta semana ha venido Iñaki, el aita de Mikel a nuestra clase? ¡Y hemos hecho una pecera! Pero no una de verdad, eh? En una caja hemos hecho un mar, bueno, algo parecido al fondo del mar con papeles arrugados, piedras y algunos peces.
Tod@s queríamos hacer todo al mismo tiempo, verlo todo, estar l@s primer@s... pero claro, no había sitio para tod@s en la parte de delante y todo el rato nos estaban diciendo: "más atrás...", pero estábamos tán nervios@s que sin darnos cuenta nos volvíamos a poner delante. Como tod@s queríamos lo mismo y no podíamos nos hemos enfadado un poco a veces, pero... ¡Hemos hecho una pecera preciosa y la tenemos adornando nuestra clase! Nos gusta tanto que hemos ido a las otras clases a enseñarla y nos han dicho que a lo mejor hacen una igual, igual que la nuestra.
MUCHIIIISIMAS GRACIAS, Iñaki por tu visita y muchos besos de parte de tod@s!
Y a los otros padres-madres, a ver si vienen a la escuela a compartir un ratito con nosotr@s. Creemos que os va a gustar, de verdad!